نقدهایی که درباره‌ي داستان كتاب «پيرمرد و دريا» نوشته شده همگی بدون استثناء و به‌طور اغراق‌آمیزی مثبت بودند و بعد از اين‌كه در سال 1952 براي اول‌بار در مجله‌ي «لایف» چاپ شد، ظرف مدت دو روز پنج‌ميليون نسخه از آن به فروش رسيد؛ در آخر نيز با اين‌كه اين رمان كوتاه اندكي از يك داستان‌كوتاه بلندتر بود مي‌توان آن را از دلايل عمده‌اي دانست كه «ارنست همينگوي»، نويسنده‌ي سرشناس آمریکایی‌اش، جايزه نوبل ادبي سال 1954 را به دست آورد.

ما در اين كتاب با پيرمرد ماهيگير ساده‌اي در ميان دريا زندگي مي‌كنيم. اين پيرمرد به‌عنوان شخصيت اصلي كتاب همواره در طول داستان با نجواهای درونی‌اش كه همیشه او را وسوسه به انجام کارهایی دیگر می‌کنند مبارزه كرده و با قوه‌ی منطقش دوباره به سمت هدف اصلی که همان صید ماهی است دعوت می‌شود؛ روندي كه ما را به فكر فرو برده و براي رسيدن به اهداف‌مان تشويق مي‌نمايد.

شايد به همين علت «يوري گاگارين» نخستين فضانورد جهان، از اين كتاب به‌عنوان يكي از كتب مورد علاقه‌اش نام برده و حتي در سفرش به «كوبا» نزد «همينگوي» رفته تا وي را از نزديك ملاقات نمايد.

اميد است ما نيز بتوانيم آن‌چه را كه بايد آموخت، از آن فراگيريم.