«اودیسه» در کنار «ایلیاد»، دومین اثر حماسی «هومر»، شاعر و داستان‌سرای نابيناي یونانی است. این کتاب که در اواخر قرن ۸ پیش از میلاد مسیح نگاشته شده، یکی از تأثیرگذارترین آثار ادبیات مغرب‌زمین به شمار می‌آید.

«اودیسه» زمان صلح و بازگشت قهرمانان را از جنگ «تروا» نشان مي دهد و سرگذشت یکی از سران جنگ، بنام «اوديسيوس» می‌باشد كه در سفري بيست‌ساله، ماجراهای مختلف و خطیری برای وی و همراهانش پیش آمده و در نهایت که همگان گمان به کشته‌شدن وي مي‌نمودند به وطن خود باز گشته و دست متجاوزان را از سرزمین و زن و فرزند خود کوتاه می‌نمايد. در بسیاری از زبان‌ها «اودیسه»، سرگردانی و آوارگی معنا شده است.

از محتواي متنيِ اين كتاب همين بس، كه مانند «ايلياد» منظوم بوده و شامل 24 سرود مي‌باشد؛ البته نه به مانند «ايليادِ» حماسي، كاملاً شاعرانه سروده شده و «استاد سعيد نفيسي»، مترجم گران‌قدر آن را، ملزم به استفاده از لحني شاعرانه و زبان غزل، براي بازگرداندن آن نموده است.