اين كتاب، نفس‌المهموم، مقتل كامل و معتبري است از شيخ عباس قمي(ره) مؤلف مفاتيح الجنان كه در انتهاي آن قيام مختار ثقفي(عليه‌رحمه) را نيز به همراه دارد و در پنج باب شامل:

باب اول: در مناقب حسين(ع) و ثواب گريستن بر آن حضرت،

باب دوم: وقايع پس از بيعت مردم با يزيد بن معاويه،

باب سوم: در وقايع پس از شهادت،

باب چهارم: پس از شهادت حضرت ابي‌عبدالله الحسين(ع)،

باب پنجم: در ذكر فرزندان حسين(ع) و زوجات آن حضرت،

خاتمه: در شرح حال توّابين و خروج مختار 

بيان شده است، كه مؤلف كتاب پس از حمد و ستايش پروردگار و درود بر پيغمبر مختار و آل اطهار و ذكر سبب تأليف اين كتاب، مدارك و مآخذ خود را كه مطالب اين كتاب از آنها منقول است ياد كرده است و گويد:

   "اين را از كتب معتبره فراهم كردم كه بر آنها اعتماد بايد كرد و بدانها استناد بايد جست؛ مانند ارشاد تأليف شيخ ابي عبدالله محمد بن محمد بن‌ نعمان معروف به «مفيد» كه در سال 413 در بغداد درگذشت. و كتاب مَلْهُوف عَلَي قَتلي الطُّفُوف سيّد رضي‌الدين ابي‌القاسم علي بن موسي بن جعفر بن طاوس متوفّي به بغداد در سال 664 . و كتاب التاريخ لمحمد بن جرير طبري متوفي به بغداد سال 310 و تاريخ كامل مورّخ نسّابه حافظ عزالدين ابي‌الحسن علي بن محمد معروف به «ابن اثير جزري» متوفي به موصل سال 630 . و مقاتل الطالبين مورّخ اديب علي بن الحسين اموي معروف به «ابي الفرج اصفهاني» متوفي به بغداد 356. و مروج الذهب و معادن الجوهر از ابي‌الحسن علي بن حسين بن علي مسعودي معاصر با ابي‌الفرج. و تذكرة خواصّ الامّة في معرفة الائمّة از ابي المظفّر يوسف بن قزواغلي بغدادي معروف به سبط ابن جوزي و متوفي به دمشق سال 654 كه در جبل قاسيون مدفون است. و مطالب السئول في مناقب آل الرسول لكمال‌الدين محمد بن طلحة شافعي. و الفصول المهمّة في معرفة الائمّة لنورالدين علي بن محمد مكي معروف به «ابن صبّاغ مالكي» متوفّي به سال 855 . و كشف الغمّة في معرفة الائمة از بهاءالدين ابي الحسن علي بن عيسي اربلي امامي كه در سال 687 از تأليف آن فراغت يافت. و العقد الفريد لشهاب‌الدين ابي عمرو احمد بن محمد قرطبي اندلسي مالكي معروف به «ابن عبدربه» متوفي در سال 328. و كتاب الاحتجاج علي اهل اللجاج از احمد بن علي بن ابي‌طالب طبرسي از مشايخ ابن شهر آشوب. و كتاب المناقب لرشيدالدين محمد بن علي بن شهرآشوب سروي مازندراني متوفي به حلب در سال 588 و مدفون در جبل جوشن نزد مقام، معروف به مشهدالسقط، و روضة الواعظين از ابي علي محمد بن حسن بن علي فارسي معروف به فتال نيشابوري از مشايخ ابن شهرآشوب. و مثيرالاحزان لنجم‌الدين جعفر بن محمد حلي معروف به «ابن نما» از مشايخ علامه حلّي ـ رحمهماالله و كامل بهايي في السّقيفه از عمادالدين حسن بن علي بن محمد طبري، معاصر محقق و علامه و اين كتاب را براي بهاءالدين محمد بن شمس‌الدين جويني معروف به صاحب ديوان تأليف كرد و به سال 765 از تأليف آن فارغ شد. و روضة الصفا فى سيرة الانبياء و الملوك و الخلفاء از محمد بن خاوندشاه متوفّي به سال 903. و تسلية المجالس لمحمد بن ابي‌طالب حسيني حائري. و غير اينها از كتب مقاتل. و از اين كتاب اخير به توسط عاشر بحار نقل مي‌كنم.

و از مقتل هشام بن سائب كلبي به توسط تذكره سبط و تاريخ طبري و از مقتل ابي‌مخنف به توسط طبري.

و از سيد ابن طاوس تعبير مي‌كنم به سيد و از ابن اثير به جزري و از محمد بن جرير طبري به طبري و از ابي مخنف به ازدي تا مردم گمان نبرند از اين مقتل معروف به ابي مخنف كه با عاشر بحار به طبع رسيده است آن را نقل كرده‌ام؛ چون نزد من ثابت و محقق گرديده است كه اين مقتل از آنِ ابي‌مخنف معروف و يا مورّخ معتبر ديگري نيست و چيزي كه در آن مقتل يافت شود و ديگري نقل نكرده باشد اعتماد را نشايد.

اما ابومخنف لوط بن يحيي بن سعيد بن مخنف ازدي غامدي از بزرگان اصحاب خبر بود و كتب بسيار تأليف كرد و در سيَر از جمله كتاب مقتل الحسين كه علما از آنها بسيار نقل كنند و اكثر بلكه اجلّ منقولات تاريخ طبري در مقتل از ابي‌مخنف گرفته شده است و هر كس اين مقتل معروف را با آنچه طبري نقل كرده است مقابله و تأمّل كند داند كه اين مقتل از وي نيست."